Een vreemde druif die druif: Frankensteinwijn

Een vreemde druif die druif: Frankensteinwijn

In WINELIFE 71 begon Huib een korte reeks over Vitis vinifera, de druif waaraan de wijndrinker zo veel te danken heeft. Deze editie gaat over zijn o zo belangrijke prothese. Pardon? Heeft een druif een prothese? Waarschijnlijk is het correcter te spreken over een transplantaat. Hoe dan ook, de meeste wijnstokken moeten het stellen met een compleet onderlijf dat niet van henzelf is. – TEKST HUIB EDIXHOVEN | BEELD PEXELS.COM

Een vreemde druif die druif: deel 3 Frankensteinwijn

Dat onze zo geliefde wijndruif Vitis vinifera het moet stellen met een getransplanteerd onderlijf is het gevolg van een beruchte gebeurtenis. Een stukje geschiedenis dat er bijna toe leidde dat wij het vandaag de dag hadden moeten stellen zonder de wijn zoals wij hem kennen. Een onverteerbare gedachte! Wat is er gebeurd?

Vinland

Om dit te begrijpen maken we even een enorme sprong in tijd en ruimte: het tijdperk van de Noormannen. Deze ruige bende kerels, aangevoerd door Leif Eriksson, wisten op hun langschepen al in het jaar 1000 Amerika te bereiken. Naar het schijnt, troffen zij zoveel wilde druiven aan dat ze het nieuw ontdekte gebied Vinland doopten – in het oud-Noors letterlijk wijnland. Volgens de oude sagen van Noormannen was de wijn die ze hier maakten van de hoogste kwaliteit. Maar hoe deze wijn gemaakt is en of het voor ons als wijn te herkennen zou zijn is de vraag. Gezien het klimaat, de lokale druif (zie hieronder) en wat Noormannen gewend waren te drinken, zou het best wel eens een innovatief bessen-wildedruif-honingbrouwsel geweest kunnen zijn.

Vloeibare afleiding

Het duurde vervolgens nog tot het begin van de 17e eeuw eerdat de oostkust van de huidige Verenigde Staten serieus werd gekolonialiseerd door Europeanen uit zuidelijker landen. De mannen en vrouwen die er voet aan wal zetten, konden af en toe wel wat vloeibare afleiding gebruiken en ook voor de katholieke mis en medicinale doeleinden was wijn broodnodig. Om deze reden was het gebruikelijk dat kolonisten bij vestiging eigenlijk altijd direct wijngaarden aanplantten. Maar, in Noord-Amerika groeiden dus overal uitbundig wilde druiven. Vielen onze voorouders met hun neus in de boter, of beter, in de wijn?

 

Benieuwd naar het hele artikel? Je leest ‘m in Winelife 73. Deze bestel je hier!

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife Magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen? Volg Winelife magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.

 

nl_NLNederlands