Zwendel in wijn: expert vertelt

Creatieve geesten van bedenkelijk moreel allooi zijn er altijd op uit om, voor persoonlijk gewin, hun medemens een loer te draaien. Wijn, de statusdrank bij uitstek, blijkt zich hierbij bijzonder goed voor te lenen. Ben je een wijnminnende miljonair? Pas dan extra op. – TEKST HUIB EDIXHOVEN

Zwendel in wijn

De grootmoeder van de auteur van dit stuk vulde als kind wijn in fles af. Haar vader bestelde geen wijn op fles. Nee, voor deze grote familie bestelde hij direct bij de wijnhuizen van zijn keuze hele vaatjes. Een­maal afgeleverd ging de familie aan het werk. Alle kinderen werden geacht de handen uit de mouwen te steken. Flessen werden schoonge­spoeld, kurken klaargelegd en etiketten voor­bereid. Stond alles klaar? Dan werd het vaatje geopend en de wijn gebotteld. Elk jaar vaste prik.

Zwakke schakel

Bovenstaande speelde zich af voor de Twee­de Wereldoorlog en zou vandaag de dag niet meer kunnen. Destijds was het normaal dat wijn getransporteerd werd in vaatjes en dat de meeste wijn gebotteld werd door handela­ren. Op oude etiketten zie je daarom ook soms de naam van de hande­laar als bottelaar vermeld staan. Deze vorm van distributie vormde een zwakke schakel. Die ging er namelijk vanuit dat de handelaar in kwestie de wijn correct bottelde en etiketteerde. Dat dit niet altijd gebeurde, is op de vingers van een hand uit te tellen.

De enorme wortel die voor de neus van de handelaar werd gehangen, kon menigeen niet weerstaan. Zij mengden beroemde en dus dure wijn met goedkopere. Het etiket op de fles die te koop werd aangeboden, maakte hiervan uiteraard geen melding. Daarop prijkte fier de naam van de grote wijngaard of het ge­renommeerde chateau.

Mis en bouteille au chateâu

Om deze reden kwam botteling op het wijndomein zelf in zwang. Tot op de dag van vandaag zie je dit vaak terug op de kurken of etiketten. ‘Mis en bouteille au Château’ of ‘Mis en bouteille au Domaine’ lees je dan. Deze vermelding dient dus als een soort certificaat van echtheid. Het bottelen op het wijnhuis bond de kat misschien wat minder direct op het spek, maar list en bedrog in de wijn kwam hiermee zeker niet tot een einde. Verre van.

Al uit de verre oudheid zijn er talloze voorbeelden van flessen­ trekkerij in wijn bekend. Uit het Egypte van zo’n 4.000 jaar geleden is bekend dat er een Inspecteur van de Wijntest werd benoemd, die wijn moest goedkeuren voor de verkoop. Dat deze functie niet voor niets in het leven werd geroepen, mag duidelijk zijn. Zo’n 2.500 jaar later no­teert de Romein Plinius de Oudere gepikeerd dat ‘er gewoonweg geen wijn meer te krijgen is waar niet mee gesjoemeld is. Zelfs niet voor de adel.’

Wil je meer over dit artikel lezen?  Bestel dan hier de nieuwste Winelife editie 70.

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife Magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen? Volg Winelife magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.