Wulps zonder schaamte: het verhaal van Le Viognier

Wulps zonder schaamte: het verhaal van Le Viognier

Wat hebben we in het vat? Een welriekende fransman van aristocratische komaf met genereus ronde vormen. een druif, die maar ternauwernood wist te ontsnappen aan de vergetelheid, maar nu een glorieuze comeback maakt. Het verhaal van le Viognier. – TEKST HUID EDIXHOVEN | BEELD SHUTTERSTOCK

Viognier

Deze cultdruif, want zo kun je viognier wel noemen, heeft zijn eigen schare fans. Idolaat zijn zij over het ronde, zachte mondgevoel en zijn uitgesproken genereuze aroma’s. ‘Voluptueus’, ‘rondborstig, ‘wulps’ of zelfs ‘bottled sex’; het zijn allemaal woorden die liefhebbers, vaak watertandend, zullen lispelen wanneer zij het over hun favoriete druif hebben. Dat er inmiddels bewonderaars te over zijn, is een voldongen feit. Deze Fransman verovert, uitbundig flirtend, de wereld – maar niet zonder zijn opvoeders (lees: wijnmakers) geregeld tot wanhoop te drijven.

Postzegel in de Rhône

Wanneer je het succes van viognier aanschouwt, is het moeilijk voor te stellen dat dezelfde druif niet eens zo heel lang geleden op sterven na dood was. Vergeten en verloren, op een piepklein plukje aanplant na. Op de onmogelijk steile hellingen van de noordelijke Rhône stonden in de jaren 70 van de vorige eeuw de laatste stokken viognier ter wereld. Een luttele 14 hectare was er over. In de hele wereld! Niet meer dan een spreekwoordelijke postzegel dus. Consumenten waren de wijnen van Condrieu en Château- Grillet, dé twee klassieke viognier-AOC’s, eenvoudigweg uit het oog verloren. Op de kop af precies 50 jaar geleden was het absolute dieptepunt van de erkenning voor de wijnen van de druif. In 1969 produceerde de hele Condrieu-appellation 2.530 flessen Condrieu AOC, nog niet genoeg voor één producent om van te kunnen overleven.

Renaissance

Wat is er in de tussentijd dan in hemelsnaam gebeurd? Tegenwoordig geven gedreven wijnmakers over de hele wereld immers hun ziel en zaligheid aan deze druif. Ja, zelfs in Nederland heeft hij ondertussen een plekje weten te veroveren. Niet zomaar een plekje trouwens. Nederlands oudste en meest gerenommeerde wijnhuis, de Apostelhoeve, plantte in 2020 viognier aan in zijn Zuid Limburgse mergelbodem. Deze regelrechte en spectaculaire comeback is in belangrijke mate toe te schrijven aan enkele pioniers uit onverwachte hoek.

Frisse blikken

In 1970 studeerde Josh Jensen in Oxford. Deze ambiteuze Amerikaan met Scadndinavische roots wilde het maken in wijnbouw. In zijn vakanties zocht hij steevast wijngaarden op waar hij hielp bij de oogst. Na meerdere oogsten te hebben meegemaakt, zocht hij het zuidelijker en belandde bij Château-Grillet om mee te plukken. De drie flessen Château-Grillet die hij voor zijn diensten kreeg, maakten hem op slag verliefd. Dit wilde hij ook ooit maken. Begin jaren 80 voegde hij de daad bij het woord en zette viognier hiermee op de kaart van Californië, op dat moment het kloppende hart van wijninnovatie. Viognier en Californië werden op het eerste gezicht verliefd.

Tegelijkertijd zag in thuisland Frankrijk een andere onafhankelijke en ondernemende geest het potentieel van viognier. Het was de ongekroonde koning van de Beaujolais, die zijn portfolio wilde verbreden en op meer paarden wilde inzetten dan alleen maar gamay. George Duboeuf, de man die Beaujolais op de kaart zette, plantte viognier aan door heel Zuid-Frankrijk.

 

Benieuwd naar het hele artikel? In de nieuwste Winelife Magazine editie #70, lees je meer. Deze bestel je hier. 

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife Magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen? Volg Winelife magazine op InstagramFacebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.

nl_NLNederlands