Kosmopoliet in broekzakformaat

Kosmopoliet in broekzakformaat

Hoeveel keer zouden we er langs gesjeesd zijn, op weg naar het Franse zuiden? Heel vaak. En steeds vaker bekroop me het gevoel dat ik onterecht iets liet liggen. Daarom reden we dit keer niet door en stopten we op weg naar huis in Luxemburg om in 48 uur de stad te ontdekken. Dat was veel te kort!
– TEKST MAGDA VAN DER RIJST | BEELD JORRIM PRINS

16uur
Eerst een bofferding

We – dochter Roos, haar vriend Jorrim en ik – hadden kamers aan de rand van het centrum van Luxemburg Stadt geboekt. Hotel Parc Belle-Vue aan de Avenue Marie-Thérèse is zeker niet de meest inspirerende verblijfplaats, maar ligt perfect tussen twee van de vele stadsparken, heeft een parkeergarage en sublieme bedden. Maar daar waren we nog lang niet aan toe. Na een snelle douche doken we meteen de stad in en keken met verwondering rond. De mix van eeuwenoude vestingmuren, statige panden, moderne hoogbouw, brede avenues en smalle beklinkerde steegjes valt direct op. Opmerkelijk is de relatieve stilte in wat je toch echt een kosmopoliet in broekzakformaat kan noemen. Het gratis OV houdt de meeste auto’s buiten het centrum. De eerste stop was gastropub Ënnert de Steiler, op het kruispunt van de Rue de la Loge, Grand-Rue en Rue Wiltheim, omdat daar nog net een plekje in de zon was, er vrijelijk met het meubilair geschoven mocht worden om in dat zonnetje te blijven en er grote glazen blond bier werden getapt. Bofferding uiteraard, een dorstlessend lekker Luxemburgs bier. Naast deze gastropub zit Dipso – The Wine Republic, een van de vele wijnbars die de stad rijk is.

 

In Winelife 73 lees je meer over de 48uur in Luxemburg. Deze bestel je hier!

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife Magazine!

Wil je op de hoogte blijven van de leukste artikelen? Volg Winelife magazine op Instagram, Facebook en meld je aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief.

nl_NLNederlands