Vive la démocratie!

Onze huisdeskundige Karel de Graaf volgt zijn eeuwige liefde wijn door heel Europa, maar zoekt het net zo lief dichter bij huis. Zoals zijn eigen wijngaard in de Bourgogne, niet alleen een gebied dat hij vrijwel eigenhandig op de Nederlandse wijnkaart zette, maar ook een gulle muze die regelmatig figureert in zijn verhalen. In deze WINELIFE vertelt hij over het beginnen van een wijnbedrijf in Frankrijk en de ambtelijke alfabetsoep waarmee je te maken krijgt.

Griekenland mag dan de bakermat zijn van de democratie, de Fransen hebben haar tot in haar laatste vezel geperfectioneerd. Voor elk denkbaar belang hebben ze een organisatie met bijbehorende afkorting bedacht. Toen ik in 1993 de kans kreeg om in Meursault (Bourgogne) een perceel wijngaard in het lieu-dit Les Narvaux te kopen, aarzelde ik geen moment. Een vriend van me werd de pachter. Toen de vriendschap over was, besloot ik de exploitatie zelf ter hand te nemen.

Nummertjes trekken

Bureaucratie blijkt in Frankrijk echter de keerzijde van de democratische medaille te moeten zijn: ze durven niet te vertrouwen op intentieverklaringen zoals wij. Alle democratisch genomen besluiten moeten worden gecontroleerd, wat onherroepelijk tot administratieve rompslomp leidt. Zo moest ik eerst een Franse inrichting oprichten om mijn percelen zelf te mogen exploiteren. Waar je in Nederland een KvK-nummer krijgt toegewezen zodra je een bedrijf begint, werd ik in Frankrijk in één klap een RCS-nummer, een SIREN-nummer en een SIRET-nummer rijker. Als kersverse exploitant mocht een CVI-nummer natuurlijk ook niet ontbreken. Al snel druppelden de eerste facturen binnen. De CAVB was er als de kippen bij: of ik even wilde bijdragen aan de ODG Meursault, aan de ARELFA en aan de ATVB. Sorry, wie is u?

Medelijden

De voor mij tot dan toe volstrekt onbekende CNAOC – Confédération Nationale des producteurs de vins et eaux de vie de vins à Appellations d’Origine Contrôlées, een afkorting is hier inderdaad op zijn plaats – bleek uit zeventien regionale federaties te bestaan. De CAVB (Confédération des Appellations et Vins de Bourgogne) blijkt daar één van te zijn. De CAVB bestaat op haar beurt uit drie unies: de Union des Grands Crus de Bourgogne, de Union des Crus de Bourgogne en de Union des Appellations Régionales. De namen van deze unies vonden ze blijkbaar niet lang genoeg om af te korten. Hierin zijn de lokale syndicaten gegroepeerd die erkend zijn als zogenaamde ODG, Organismes de Défense et de Gestion.

Dit zijn zo’n vijftig lokale structuren, gegroepeerd rondom verschillende appellations waarin de lokale boeren overleggen: ODG Meursault, ODG Côte de Nuits Village en ODG Grands Crus Chambolle et Morey zijn enkele van deze syndicaten. Als exploitant van percelen in Meursault hoefde ik gelukkig alleen bij te dragen aan de ODG Meursault, maar ik kreeg toch wel medelijden met al die boeren die wel in tien verschillende appellations wijngaarden bezitten – en dus ook voor alle tien moeten betalen.

TEKST KAREL DE GRAAF

Lees het hele artikel in WINELIFE 67. Bestellen kan hier.

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife Magazine!