‘Ik woon en werk al een kwart mensenleven in dat prachtland, en ik weet dat Fransen, als je de mode d’emploi weet te vinden, niet wezenlijk verschillen van Hollanders. Ondanks, of misschien juist dankzij, hun kwetsbare sociale gedrag en hun fiere vaderlandsliefde, ben ik van deze rondborstige Galliërs gaan houden. ‘ Door Ilja Gort
Frankrijk is het mooiste land ter wereld; jammer dat er zoveel Fransen wonen.’ Dat hoor je vaak als het over mijn tweede vaderland gaat. Terecht, want Fransen zijn verschrikkelijk. Het eerste woord dat ze in de mond ligt is ‘Non’. Vraag in een restaurant, een winkel of een overheidsinstelling een willekeurige dienst en nog voordat je bent uitgesproken, is het antwoord: ‘Non, désolé, c’est pas possible’.
Hoe kan dat? In het paradijs wonen en toch zo sikkeneurig zijn? Dat komt omdat Fransen gewend zijn overheerst te worden. Dat begon tweeduizend jaar geleden toen Julius Caesar Gallië bezette. Een beetje overwonnene richt dan een verzetsgroep op of gaat op z’n minst rebelleren. Maar tot Caesars verbazing voegden de Galliërs zich moeiteloos naar de normen van de nieuwe meesters. Ze gingen Romeinse kleding dragen, aanbaden de Romeinse goden en veranderden zelfs hun Gallische namen in deftige Romeinse namen. Die gehoorzaamheid hebben ze eeuwenlang volgehouden. Tot 1789. De Revolutie brak uit en iedereen die in de verste verte van adel was, werd de kop afgehakt. De zon brak door en duizend violen gingen spelen: vanaf nu was iedere Fransoos zelf een edelman!
Lees de hele column in Winelife #56! Bestel hem hier!
Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife magazine!
Nederlands 
English (UK) 
Deutsch