PINK & BUBBLY!

Net zomin als de wereld zwart of wit is, is wijn rood of wit. Rosé in alle kleuren, maar hoofzakelijk toch lichtzalmroze kleurt het moderne wijnschap. Pink sells! Dat weten inmiddels ook de producenten van de serieuze bubbel. TEKST HUIB EDIXHOVEN

De roze revolutie is al langer aan de gang, maar lijkt anno nu nog een tandje te hebben bijgezet. Hele hordes eigentijdse wijndrinkers drinken niets liever dan een wijn met een lichtroze kleurtje. Niet alleen gewone wijnboeren moeten steeds meer opschalen om aan de vraag te voldoen. Ook in de mousserende hoek neemt de consument geen genoegen meer met enkel witte bubbels. In razend tempo neemt mousserende rosé een steeds dominantere positie in. Dat was wel eens anders. Lily Bollinger, de beroemde champagneweduwe die het gelijknamige champagnehuis tot haar dood leidde, was fel tegenstander van ‘Pink Champagne´. Was het omdat ze er echt niet van gediend was? Of omdat destijds de meeste roséchampagneflessen in bordelen openknalden? Daarover verschillen de lezingen. Eén ding is zeker: het huis Bollinger durft het pas dertig jaar na de dood van de beroemde weduwe aan om de Bollinger Non-Vintage Rosé op de markt te brengen. Vandaag de dag is het hek van de dam wat rosé betreft. Wil je je als producent niet in je eigen voet schieten, dan is ‘nee’-verkopen allang geen optie meer.

Klassieke variatie
In deze WINELIFE nemen we de mousserende rosés, gemaakt volgens de méthode traditionelle onder de loep. Wat betekent dat precies? Deze klassieke methode werd ooit in de Champagne uitontwikkeld. De wijnen zijn zo succesvol, dat wijnmakers uit andere landen dit voorbeeld volgen. Inmiddels zijn er producenten over de hele wereld die volgens de klassieke methode hun mousserende wijnen maken. Op het etiket lees je dan altijd iets in de trant van ‘klassieke’ of ‘traditionele’ methode – bijvoorbeeld Classic Method in het Engels, Cap Classique in het Zuid Afrikaans, Método Tradicional in het Spaans of Klassische Flaschengärung in het Duits. Zijn daarmee de verschillen tussen deze wijnen verwaarloosbaar? Allesbehalve. We hebben het hier weliswaar over de meest tijdrovende en kostbare manier om mousserende wijn te maken (zie kader), maar om uiteindelijk een goede bubbel te krijgen, is er meer nodig. Zo zegt deze aanduiding eigenlijk alleen iets over de methode waarop de mousse is ontstaan en niets over de gebruikte druiven of over het klimaat of de bodem. En ook tijdens het maakproces van de klassieke methode zijn er oneindig veel afwegingen en keuzes die het eindproduct beïnvloeden. Je kunt dus een variatie aan stijlen verwachten, zowel bij de witte wijnen van dit type als de rosés. Met andere woorden: er is een wereld te ontdekken!

Overtuiging
Een intrigerend aspect van veel mousserende rosés is dat ze gemaakt mogen worden door rode wijn en witte wijn te blenden. Vertel dat de producent van een niet- mousserende wijn uit een gebied als de Franse Provence en die zal in alle staten raken. Kwaliteitsrosé, zo is het adagium, wordt nooit gemaakt door rode en witte wijn te blenden. Nee, zo stellen deze producenten vol overtuiging, een echte rosé maak je door heel kort schilcontact van de blauwe schilletjes met het kleurloze vruchtvlees. In veel gevallen pleiten deze mannen en vrouwen zelfs voor de methode van het directe persen. Hierbij worden blauwe druiven direct geperst, waardoor slechts minimale hoeveelheden kleurstoffen meekomen uit de schilletjes. De rest van de vergisting volgt dan de weg van de productie van een witte wijn. Ironisch genoeg lijkt deze methode heel erg op de methode waarop gewone – lees: witte – champagne wordt gemaakt. Immers, de meeste champagne is wit, terwijl twee derde van de druiven in de Champagnestreek blauw is. Door extreem snel en nauwkeurig te persen, weten ze van blauwe druiven een witte wijn te maken waarbij niets of niet meer dan een hint van kleur te zien is. Een ware kunst, die ze hier tot in de puntjes beheersen. Sterker nog, veel wijnmakers in de Champagne zien basiswijn met wél een tint kleur juist als certificaat van onvermogen. Volg je het nog?

Lees het hele verhaal nu in #WINELIFE#56

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife magazine!