De traditionele Italiaanse wijncultuur – het dagelijks glas wijn aan tafel – staat onder druk. En Italië trekt zich dat aan. Daarom mobiliseert Italië alles om de eigen wijncultuur te bewaren en door te geven.
Tekst: Ingrid Larmoyeur (Het Wijninstituut) | Beeld: Unsplash
Jonge generaties drinken minder en de EU plaatst wijn onder dezelfde regelgeving als sterke drank en bier. Daarom zet Italië momenteel breed in op initiatieven die wijn niet alleen als consumptiegoed, maar vooral ook als cultureel en sociaal erfgoed zichtbaar maken.
Italië houdt de wijntraditie levend door projecten die mensen dichter bij de bron brengen. Historische stadswijngaarden zoals Vigna della Regina (Turijn), Vigna di Leonardo (Milaan) en Vigna di San Michele (Venetië) worden in ere hersteld en opengesteld. Oude wijngaarden op Sicilië en in Friuli worden in kaart gebracht om de unieke geschiedenis van de regio en de waarde van inheemse druivenrassen te benadrukken. Zelfs in Pompeii wordt het oude Romeinse wijnmaken opnieuw tot leven gewekt.
Daarnaast zijn er tal van initiatieven die de wijncultuur versterken. Slow Wine en de Slow Food-beweging vertellen het verhaal achter wijn, met focus op bewust drinken, duurzaamheid en authenticiteit. Diverse wijnlandschappen kregen een plek op de UNESCO-werelderfgoedlijst. In Toscane maakt wijnbouw deel uit van landbouwopleidingen, zodat jongeren kennismaken met de traditie. En via storytelling op social media en virtuele tours brengen wijnconsortia en Wines of Italy het culturele aspect van wijn wereldwijd onder de aandacht.
Zo laat Italië zien dat wijn méér is dan een drankje; het is levend erfgoed.
Nederlands 
English (UK) 
Deutsch