Rueda op tafel

Hola, we zijn in Spanje, in de streek Rueda. Onze missie? Verdejo met gerechten combineren. Meestal is deze lokale wijn slank met frisse zuren, maar er komen ook volle houtgerijpte versies op tafel. Bij gazpacho van tomaten, vlees van het varken en bonito en escabeche. Ieder gerecht heeft wel een passende fles.
Tekst en beeld: Marjolein Schuman

De wijn-spijsproeverij in de oude wijngaard van La Seca is het uitje van het jaar. Na een korte rit vanaf Bodega Martínsancho toveren moeder en zoon RodrÍguez uit hun kofferbak een opklaptafel, kleed, wijnglazen, flessen en een trits tapas. Staan we ineens tussen 150-jarige druivenstokken te smullen. De chorizo en salchichón zijn van ibericovarkens uit Salamanca, die zich tegoed doen aan de eikels (bellotas) die ze in de beboste berggebieden vinden. Er is vettige schapenkaas die lijkt op manchego, met een notige smaak. En er zijn knapperige kleine broodstengels, picos utreranos. Alles smaakt even lekker met de lokale wijn Verdejo. Vernoemd naar de kleine, groene, aromatische druif die door zijn ruwe schilletje zo goed tegen de Spaanse hitte kan.

DON QUICHOT

Met ons glas in de hand luisteren we naar mamá Concepción Rodríguez. Zij houdt een wijntraditie in stand die teruggaat tot de 17e eeuw. ‘Kijk wat een knoestige struiken. Ze zijn laag bij de grond gesnoeid, zodat het bladerdek de druiven tegen de zon beschermt’, zegt ze. ‘Ze stammen nog van voor de luizenplaag.’ Weten we het nog? Rond 1900 verwoestte de druifluis Phylloxera de meeste Europese wijngaarden. Maar op deze droge zandbodem heeft hij geen kans gehad de wortels aan te tasten. Concepción: ‘Mijn vader Ángel was een van de oprichters van dit herkomstgebied voor wijn. Kort na de officiële benoeming van de DO Rueda in 1980, werd hij door koning Juan Carlos tot ridder geslagen voor zijn verdiensten voor de landbouw.’ Deze Ángel Rodríguez Vidal is, tegen de toenmalige trend in, ten strijde getrokken om het lokale druivenras verdejo te behouden. Buurman Don Quichot in La Mancha is er niets bij.

FRUITSMAKEN EN BERGKRUIDEN

We zijn blij dat de druif van een wisse dood is gered, want er worden hier heerlijke wijnen van gemaakt. Ze kenmerken zich door de fruitsmaak met frisse zuren. Dat komt vooral door het hogergelegen kalkstenen plateau waarop Rueda ligt en waar een koeler klimaat heerst. Bovendien oogsten de wijnboeren hun druiven ’s nachts bij lage temperatuur. Verdejo’s uit Rueda zijn knisperend fris-droog met smaken van groene appel, grapefruit, ananas, gras en mineralen. Die frisse stijl past bijvoorbeeld bij zeevruchten, visgerechten en salades. Verrassend genoeg komen er ook rijkere stijlen op tafel. Dan ruik en proef je wilde bloemen, bergkruiden, brioche en rookaroma. Diepgang die ontstaat doordat de wijn langere tijd op z’n gistcellen blijft liggen (sobre lias) of doordat hij rijpt in houten vaten. Dan is Rueda Verdejo gastronomisch inzetbaar bij paddenstoelen, tarbot met witte truffel of andere gerechten met aardse tonen. Fijn, voor elk gerecht een bijpassende wijn.

RESTAURANT LA PERA LIMONERA

In de oude universiteitsstad Vallodalid dineren we in restaurant La Pera Limonera. Het ligt op een strandje aan de Pisuerga, een zijrivier van de Duero die door het wijngebied stroomt. Bij elk gerecht worden twee wijnen geschonken. Leuk om te ontdekken hoe wijn en spijs elkaar telkens beïnvloeden, iets wat je ook gewoon thuis kunt doen. De croquetas de jamón, populaire tapas, zijn krokant vanbuiten en romig vanbinnen en het glas Val de Vid verfrist de mond. We proeven in deze wijn wit fruit en venkel en hij heeft de nodige complexiteit bij de vleessmaak. De wijn van José Fernando is wat zoeter en geeft een fijn bittertje achter op de tong. Kan ook. Bodega Val de Vid Rueda Verdejo

PERFECTEWIJN.NL / € 10,95

SPAANSE SOEP

De tartar de tomate con ajoblanco is meteen het favoriete gerecht van ons reisgezelschap. Ajoblanco is een koude soep gemaakt van amandelen in plaats van tomaten zoals bij gazpacho. Met heel veel knoflook. De romige soep ligt op het bord rondom fris-zure tartaar van tomaat: samen opgelepeld een smaaksensatie!  De chef legt uit dat het hier eigenlijk een deconstructie van salmorejo betreft, een Spaanse soep met tomaat en knoflook die op zijn beurt het romige zusje van gazpacho is. We nemen ons voor om thuis meteen zo’n soep te maken. De wijnen zijn wellicht iets te fris erbij, een houtgerijpte Rueda zou beter passen bij de romige smaken.

LOS TRES HERMANOS