ITALIAANSE VOLBLOED: BARBERA

ITALIAANSE VOLBLOED: BARBERA

Pinot Noir in Chili, Riesling in Nieuw Zeeland: druiven trekken de hele wereld over. Ook de Italiaanse blauwe druif barbera staat wereldwijd aangeplant, vooral dankzij Italiaanse immigranten. Zij het wel met mate. Barbera is en blijft namelijk een Italiaan in hart en nieren met als vaste honk de culinaire streek Piemonte. En geef ’m eens ongelijk.
TEKST EVELIJN VAN HEUVEN

In de noordwestelijke Italiaanse streek aan de voet van de Alpen is het één groot feest voor foodies. Probeer in Piemonte maar eens aan de lijn te doen. Hier lunch je met verse pasta en truffel, dineer je met beestachtige Barolo’s én het is de plek waar Barbera’s je smaakbeleving naar een ander niveau trekken dan elders op de wereld. Oké, barbera heeft wel een beetje pech dat hij daar moet opboksen tegen de nebbiolodruif. Beide druiven houden namelijk van dezelfde omstandigheden, maar de laatste levert meer geld op en krijgt dus de wijngaarden met een A-status toegewezen. Vraag je een Piemontees naar zijn favoriete wijn? Ook dan zal hij vast Barolo zeggen. Kijk je naar de hoeveelheid gedronken rode wijn, dan zal toch Barbera op één staan. Logisch, want hij is meer een allrounder en meestal een stuk betaalbaarder.

Barbera’s van kaliber
Barbera leeft dus een beetje in de schaduw van nebbiolo, maar om het in perspectief te plaatsen, de laatste is dan ook de druif die de zogenaamde koningswijnen produceert. Deze wijnen krijgen vaak alle aandacht, terwijl ze alles behalve allemansvrienden zijn. Barbera daarentegen is veel toegankelijker en gelukkig zit het vaak ook echt wel goed met de kwaliteit. Ga je voor de eerste rang, zoek dan naar een wijn uit een van de twee DOCG’s: Barbera d’Asti of Barbera del Monferrato Superiore. We zoomen even op deze twee in. De Asti-wijnen komen – niet heel verrassend – uit wijngaarden rondom de stad Asti. Hoewel op de proeftafel vooral 100 procent-barbera’s stonden, mogen de wijnen nog 10 procent andere druiven bevatten. Er is een ‘Asti normale’ en een ‘Asti superiore’-variant, met als verschil dat de eerste eerder het schap in mag en geen oudering op eikenhout vereist. De superiore daarentegen moet op zijn minst 6 maanden op hout ouderen, met een wat steviger karakter als resultaat. Voor de echte kwaliteitsspeurder: de superiore heeft drie subzones met nog strengere regels: Nizza, Tinella en Colli Astiani. Deze zones staan duidelijk op het etiket vermeld. Voor de Monferrato Superiore blijven we in dezelfde buurt, in het hart van de Piemonte. Volgens de lokalen zou dit de geboorteplaats van de druif zijn. De wijnen hier zijn voor minimaal 85 procent uit barbera gemaakt, mogelijk aangevuld met andere Italianen, dolcetto, freisa en/of grignolino. Tot slot, niet in het DOCG-rijtje, maar absoluut ook zeer gewaardeerd en gewild is Barbera d’Alba, met of zonder superiore-label. Niet in de laatste plaats omdat deze vaak ook worden geproduceerd door topproducenten uit de Barolo-streek. Vooral de Asti- en Alba-Barbera’s zijn goed vertegenwoordigd in de Nederlandse schappen.

Lees het hele artikel in WINELIFE #64. Bestellen kan hier.

Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife Magazine!

nl_NLNederlands