Wat een minuscuul schoothondje is hier te zien! Het lijkt op een pekinees, in de mode geraakt omdat de Chinese keizer die eeuwenlang hield. Ernaast op tafel glimt een tinnen klepkan met lange tuit. In menig tincollectie is die nog terug te vinden, want in de 17e eeuw was tin het zilver van de armen. In rijke huishoudens werd er wijn uit geschonken. Dat was een luxeproduct waarvan men toen al graag samen genoot, gezelschapsdieren als wij mensen zijn. Links op de grond staat nog een tinnen wijnkan, die rijker gegraveerd is. Wat een verschil met de glazen beluchtingskaraffen waar we nu onze wijn uit schenken.
Daar, bij de wijntak, zie je ook twee flessen. Het verpakken van wijn in glazen flessen is een ontwikkeling uit de Gouden Eeuw, toen de kwaliteit van wijn steeds beter werd en we de drank dankbaar vanuit Bordeaux naar Nederland haalden. De donkere kleur van het glas beschermt de wijn tegen zonlicht. Je hoorde niet direct uit de fles te schenken; de wijn ging eerst in de tinnen kan om hem van het bezinksel te scheiden en te beluchten.
Op dit feestje vloeit de wijn rijkelijk, dat is wel duidelijk. De man in het midden keert zijn lege glas om. Wil hij zeggen: ‘Schenk mij nog wat in?’ Glas dat op zijn kop wordt gehouden kan ook symbool staan voor matigheid. Een belerende boodschap is er zeker als je kijkt naar het schilderij dat achter het gezelschap hangt: de zondvloed. Het betekent: ‘U bent gewaarschuwd, er is meer dan louter zingenot!’
Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife Magazine!
Nederlands 
English (UK) 
Deutsch