Onze vaste columnist Ilja Gort trok een kwart eeuw geleden de stoute schoenen aan en kocht zijn eigen wijnkasteel in Bordeaux. Geen betere expert denkbaar dus, om ons het brekende nieuws van de frontlinies persoonlijk te brengen. Kom er maar in, Ilja. Hoe ging de druivenoogst in Bordeaux dit jaar? Tekst Ilja Gort.
Ik ben wijnverliefd. Zo erg, dat ik precies 25 jaar geleden een heel wijnkasteel heb gekocht. Ik wist toen al veel van wijn, alleen die kennis betrof voornamelijk het drinken ervan. In de productie had ik me nooit erg verdiept. Mijn idee van een wijnkasteel was dat de wijnboer onder een boom lag te dromen, terwijl er in de wijngaarden om hem heen op rustige wijze flessen wijn aan de struiken groeiden. Daarna volgde er een door mij niet geheel ingevuld proces, waarbij die volle flessen werden omgezet in een tevreden stemmende hoeveelheid klinkende munt. Geen idee hoe dat allemaal werkte, maar één ding was zeker: zo’n wijnchateau betaalde zichzelf.
Verdienmodel
Nu, 25 jaar later, wint onze Château La Tulipe Bordeaux Superieur jaarlijks bekroningen op toonaangevende wijnconcoursen en wordt hij gerekend tot de beste van de regio. Heel bevredigend allemaal, maar feit blijft dat, tenzij je bent geboren als Grand Cru Classé, het verdienmodel van kwaliteitswijn allerbelabberdst is. In september werden mijn zoon Klaas en ik tot ridder geslagen in de exclusieve Confrérie des Vignerons d’Honneur de Bordeaux. De volgende ochtend, nauwelijks bekomen van de nogal fors besprenkelde feestelijkheden, moest ik mijzelf bij het kraaien van de eerste haan met duizend mentale zweepslagen dwingen mijn mandje te verlaten: de druivenoogst 2019 stond voor de poort.
C’est parti!
In tegenstelling tot mijzelf is de chateau-crew al volop in de wedstrijd. Terwijl een abrikooskleurig zonlicht de ochtendmist boven de wijngaarden oplost, klinkt uit de wijnkelder het holle gerommel van lege barriques die naar buiten worden gerold. Slangen worden losgekoppeld, wijnvaten vastgesnoerd op pallets om ze te kunnen verplaatsen en de ontsteelmachine wordt voor de laatste keer getest. Er is de geur van verse koffie en warme croissants, een plukkersontbijt vóór dag en dauw bereid door wijnboerenzoon Klaas. Aan de rand van de wijngaard troepen de druivenplukkers samen. Ze inspecteren hun snoeischaren, paffen nog een laatste sigaretje en bepalen wie hottiste (volle kratjesdrager) is – oftewel de sjaak. Om 07:03 uur klingelt de kasteelbel: ‘Les vendanges 2019! C’est parti!!’
Lees het hele verhaal en meer in #WINELIFE#62. Klik hier en bestel!
Wil jij geen enkele editie missen? Abonneer je dan nu op Winelife Magazine!
Nederlands 
English (UK) 
Deutsch